Το 2020, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, σε συνεργασία με την πλατφόρμα φαρμάκων του Scilifelab, άρχισαν να αναζητούν αναστολείς του ενζύμου του ιού
Οι ερευνητές της Ουψάλα κατάφεραν να αναπτύξουν ένα μόριο που αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό του κορονοϊού και έχει μεγάλες δυνατότητες να εξελιχθεί σε φάρμακο κατά του κορονοϊού
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of the American Chemical Society.
Το πιο ελπιδοφόρο μόριο παρουσιάζει την ίδια ικανότητα αναστολής του κορονοϊού με το δραστικό συστατικό του Paxlovid, ενός συνδυασμένου φαρμάκου που εγκρίθηκε πρόσφατα για τη θεραπεία του κορονοϊού. “Το μόριό μας λειτουργεί καλά από μόνο του και δείξαμε επίσης ότι το μόριο είναι αποτελεσματικό τόσο κατά των νέων όσο και κατά των παλαιότερων παραλλαγών του κορονοϊού”, αναφέρει ο Jens Carlsson, ανώτερος λέκτορας και κύριος συγγραφέας της εργασίας, σε δελτίο τύπου.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας, οι ερευνητές μπόρεσαν να δείξουν πώς είναι δομημένος και λειτουργεί ο κορονοϊός σε μοριακό επίπεδο. Ένα από τα ένζυμα του ιού εντοπίστηκε ως ενδιαφέρων στόχος για την ανάπτυξη φαρμάκων, κάτι που αποτελεί επιτυχημένη στρατηγική και για άλλες ασθένειες που προκαλούνται από ιούς, όπως το AIDS. Η αρχή είναι ότι ένα μόριο φαρμάκου αναγνωρίζει το ένζυμο και μπορεί να συνδεθεί με αυτό. Η δραστηριότητα του ενζύμου παρεμποδίζεται και ο ιός εμποδίζεται να παράγει νέα σωματίδια του ιού, σταματώντας έτσι την εξάπλωση του ιού.
Το 2020, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, σε συνεργασία με την πλατφόρμα φαρμάκων του Scilifelab, άρχισαν να αναζητούν αναστολείς του ενζύμου του ιού. Στο πλαίσιο της εργασίας τους, χρησιμοποίησαν υπολογιστικά μοντέλα του ενζύμου για να εντοπίσουν μόρια που μπορούν να αναστείλουν τη δραστηριότητα του ενζύμου.
Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν ένας γρήγορος τρόπος για να προσδιοριστούν τα σημεία εκκίνησης για την ανάπτυξη φαρμάκων. Η πρόσβαση σε σουηδικούς υπερυπολογιστές κατέστησε δυνατή την αξιολόγηση εκατοντάδων εκατομμυρίων διαφορετικών μορίων για την εύρεση εκείνων που μπορούν να συνδεθούν με το ένζυμο. Τα μόρια που ταίριαζαν καλύτερα στα μοντέλα κατασκευάστηκαν και δοκιμάστηκαν σε πειράματα.